Hoe blijf je overeind als pedicure?
Ze wil zo het graag alleen doen
Zelf doen
Ze is tenslotte sterk
Heeft het altijd alleen gered
Ze wil niet klagen
Het is geen piepert
Ze is gezond
Maar toch..
Gaat ze het niet redden
Alleen
Ze wil wel
Maar ze kan niet meer
Ze is op
Aan haar eind
Moe
Kan het niet meer opbrengen
Omdat ze alles heeft gegeven
Alles voor de ander
Is ze nu leeg
Weet ze niet meer waar ze het moet zoeken van ellende
Waar ze de energie vandaan moet halen
Ze wil niet zeuren
Niet altijd maar zeuren
Tegen haar man
De kinderen
Vriendinnen die ze veel te weing ziet
Dus ploetert ze door
Eigenwijs
Nukkig
Omdat ze het altijd heeft gered
Dus moet! En zal! Het nu ook lukken!
Niet klagen maar dragen.
Ik weet het.
Ik ben er net zo een
Ik kan alles zelf. En doe ook het liefst alles zelf
Want wat heb ik nou te klagen
Ik zit niet met mijn kinderen al maanden in een metrostation in de Oekraïne.
Ik heb niks te klagen
Maar ik weet nu wel dat ik ook weleens mag klagen.
Mag balen
Want als ik baal, klaag en zeur en het opeens spuigend zat ben.
Dan pas vraag ik hulp.
Dan pas, als ik bijna verzuip in ellende.
Dan pak ik die hand.
Die hand die mij kan helpen
Die vastzit aan iemand die er verstand van heeft.
Die me begrijpt.
Die me verder kan helpen.
Die weet hoe het is.
Ben jij alles al spuigend beu?
Die ramvolle agenda?
Die trein die maar doordenderd en niet meer te stoppen is?
Die klanten die maar blijven bellen of je plek hebt?
Dat gezanik over je prijs?
Die steen in je maag als je de komende week voor je ziet?
Ik steek mijn hand naar jou uit.
Pak je hem?
Stuur me een priveberichtje, ik help je.
Deze podcast gaat hierover, over dit schaap, over jou en mij. Over alles.
Over nu.
Je kunt hem luisteren via deze link 👇🏽